โดยทั่วไปคำว่า พลัดหลง (vagrant) มักใช้ในสัตว์ แต่ยังอาจใช้กับพืช (เช่น Gleason และ Cronquist, 1991) เพื่ออ้างถึงพืชที่เติบโตห่างไกลจากถิ่นปกติของสปีชีส์ (โดยเฉพาะทางเหนือสุดของถิ่นปกติของสปีชีส์) โดยมีความหมายแฝงว่าเป็นประชากรชั่วคราว สำหรับในบริบทของไลเคน รูปแบบหรือสายพันธุ์พลัดหลงเกิดขึ้นโดยง่ายเพียงหลุดออกจากพื้นผิวตั้งต้น และไม่จำเป็นต้องหมายถึงการอยู่นอกถิ่นการกระจายพันธุ์[5]